Wspieranie nowych inwestycji w ramach tzw. Polskiego Ładu

Projekt objął swym zakresem również kwestie związane z realizacją nowych inwestycji w ramach Polskiej Strefy Inwestycji. Planowane zmiany obejmują zarówno ustawę z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752) (dalej również jako „WNI”), w której wprowadzono liczne zmiany, mające także swój wymiar podatkowy, jak również zmiany bezpośrednio w ustawach podatkowych w zakresie warunków korzystania ze zwolnienia podatkowego w PSI i SSE.

Propozycja zmiany art. 17 ust. 2 ustawy o WNI polega na dodaniu do przesłanek warunkujących uchylenie decyzji o wsparciu nowej przesłanki o charakterze klauzuli antyabuzywnej. Proponowane przepisy o charakterze antyabuzywnym powinny być stosowane przez organ wydający decyzję o wsparciu oraz przez przedsiębiorców w przypadku uchylenia tej decyzji w związku m.in. z rażącym uchybieniem przez przedsiębiorcę warunków w niej określonych lub w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji. Działania takie zmierzają do nieuprawnionego zwiększenia limitu pomocy publicznej, np. w drodze nierynkowego kształtowania kosztów kwalifikowanych. Regulacje klauzuli odnoszą się również do czynności prawnych, które nie mają rzeczywistego charakteru albo uzasadnienia gospodarczego poza uzyskaniem korzyści podatkowej płynącej ze zwolnienia podatkowego w związku z realizacją nowej inwestycji. Klauzula może objąć także czynności prawne charakteryzujące się nadmierną komplikacją i bezcelowością z punktu widzenia racjonalnego przedsiębiorcy, tj. takiego, który w swoich działaniach nie przedkłada korzyści podatkowych nad korzyści gospodarcze.

Przedmiotowa zmiana powiązana została ze zmianą w uPIT oraz uCIT (art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT oraz art. 17 ust.), która ma charakter uszczelniający i doprecyzowujący, w szczególności poprzez zniesienie wątpliwości interpretacyjnych w aspekcie doprecyzowania warunków zwolnienia dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na podstawie decyzji o wsparciu.

Projekt ustawy wskazuje bowiem, że ze zwolnienia podatkowego mogą korzystać podatnicy, którzy prowadzą działalność gospodarczą na podstawie decyzji o wsparciu i uzyskują dochody wyłącznie z realizacji nowej inwestycji i na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Zmiana jest szczególnie istotna w przypadku reinwestycji w istniejący zakład. Wskazać należy, iż dotychczasowa praktyka interpretacyjna pokazała, że w wydawanych DOW Zarządzający SSE, wydający te decyzje w imieniu ministra właściwego do spraw gospodarki wskazywali klasyfikację PKWiU, które nie były związane z opisem charakteru nowej inwestycji. Takie działania, zdaniem projektodawców ustawy  mają negatywne skutki budżetowe, ponieważ zwolnieniem podatkowym podatnicy obejmują również dochody niezwiązane z realizacją nowej inwestycji, a tym samym w sposób nieuprawniony prowadzą do uszczerbku w budżecie państwa i jednostek samorządu terytorialnego.

Istotne znaczenie może mieć również plan wprowadzenia zmian do małej klauzuli zawartej w art. 21 ust. 5cc ustawy o PIT i art. 17 ust. 6c ustawy o CIT poprzez dodanie do katalogu czynności prawnych, których jedynym celem jest uniknięcie opodatkowania, czynności innych niż zawarcie umowy, której efektem jest podejmowanie przez podatników działalności o charakterze optymalizacyjnym, z zastosowaniem w sztuczny sposób czynności faktycznych, jakie zostały podjęte przez podatnika wyłącznie w celu uzyskania zwolnienia podatkowego. Takimi czynnościami jest np. możliwość występowania schematów optymalizacji podatkowej dotyczących maksymalizacji wykorzystania dochodu zwolnionego z opodatkowania uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Warta uwagi pozostaje również zmiana dokonana przez projektodawcę: w art. 17 ust. 5 WNI: Projektodawca wskazuje, iż wygaśnięcie decyzji o wsparciu w związku z niewykorzystaniem w ogóle przez przedsiębiorcę pomocy publicznej albo ze skorzystaniem z tej pomocy i spełnieniem wszystkich warunków określonych, dotyczy wyłącznie tej decyzji o wsparciu, której warunki zostały w pełni spełnione przez przedsiębiorcę, albo zaniechane, ale bez wykorzystania pomocy publicznej określonej w tej decyzji. Uszczelnienie regulacji w zakresie konieczności doprecyzowania, której konkretnie decyzji dotyczy wygaśnięcie, ma istotne znaczenie w związku z możliwością posiadania przez przedsiębiorcę kilku decyzji o wsparciu, w których rozliczenie pomocy następuje zgodnie z kolejnością ich wydania.

Biorąc pod uwagę charakter planowanych zmian należy ocenić, że mają one typowo profiskalny charakter. Planowany termin wejścia nowelizacji w życie to 1 stycznia 2022 r.

Pliki do pobrania

• PKF Alert - Wspieranie nowych inwestycji w ramach tzw. Polskiego Ładu.pdf [PDF]