Określenie limitu wartości dla transakcji, od którego należy sporządzić dokumentację cen transferowych, nie wydaje się trudnym zadaniem, zwłaszcza jeżeli chodzi o oddział przedsiębiorstwa zagranicznego. Oddział taki jest bowiem zobowiązany do prowadzenia własnych ksiąg rachunkowych, z których można z łatwością wyliczyć próg dokumentowania. Dlatego wydaje się, że przy sporządzaniu dokumentacji podatkowej cen transferowych dla oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce wystarczy wziąć pod uwagę wyłącznie przychody lub koszty samego oddziału.
Okazuje się że nie jest to takie oczywiste. Takiemu ustalaniu limitu wartości dla określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji (o której mowa w art. 9a ustawy o CIT) sprzeciwia się art. 1 w zw. z art. 3 ust 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce nie należy traktować jako odrębnego podatnika. Problem ten stał się przedmiotem interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydanej 1 grudnia 2017 r. (0111-KDIB1-3.40.10.330.2017.1.PC).
We wniosku o interpretację oddział przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce wskazał, że zawiera transakcje z podmiotem powiązanym, tj. spółką zależną od przedsiębiorstwa zagranicznego. Ponadto wskazał, że w poprzednim roku podatkowym uzyskał on przychody oraz koszty w wysokości nieprzekraczającej 2 mln euro. Dlatego, zdaniem oddziału, nie jest on zobowiązany do sporządzania dokumentacji cen transferowych za rok 2017. Uważał, że przy rozpatrywaniu istnienia obowiązku sporządzenia dokumentacji należy brać pod uwagę wyłącznie wysokość przychodów lub kosztów uzyskanych przez dany oddział, nie wliczając w to skonsolidowanych przychodów lub kosztów oddziału i jego centrali.
W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął odmienne od podatnika stanowisko wskazując, że w przypadku rozpatrywania obowiązku dokumentacyjnego dla oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce należy wziąć pod uwagę sumę przychodów i lub kosztów oddziału i jego centrali (czyli skonsolidowane przychody lub koszty). Organ wskazał również, że oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie jest na gruncie ustawy o CIT samodzielnym podatnikiem. Jest nim spółka zagraniczna i to właśnie dlatego na podstawie jej przychodu (lub straty) powinien być ustalony limit przychodów (lub kosztów).
Warto w związku z tym pamiętać, że w przypadku wyliczania limitu wartości transakcji należy wziąć pod uwagę skonsolidowane przychody lub koszty również jednostki macierzystej. Uwzględnienie wysokich przychodów spółki macierzystej będzie prowadziło do znacznego zmniejszenia liczby potencjalnie udokumentowanych transakcji zawartych przez oddział przedsiębiorstwa zagranicznego, które przekraczałyby próg dokumentowania.
