Jak najlepiej wykorzystać audyt i wnioski z niego płynące, żeby poprawić sytuację finansową firmy i nie przegapić potencjalnych zagrożeń?

Artykuł autorstwa eksperta PKF (Ewa Jakubczyk-Cały - Biegły Rewident) został opublikowany w corocznym Rankingu Audytorów dziennika Rzeczpospolita w dniu 27 lutego 2013 r.

Podstawowym celem audytu sprawozdań finansowych jest potwierdzenie przez audytora wiarygodności informacji finansowej komunikowanej otoczeniu przez zarząd spółki o sytuacji majątkowej i osiągniętym wyniku finansowym w danym okresie.

Procedury rewizyjne prowadzone przez audytora obejmują szeroki zakres czynności związanych z poznaniem jednostki, identyfikacją ryzyk obciążających jednostkę, oceną systemów rachunkowości i systemów kontroli wewnętrznej, a także sporządzeniem wielu testów zgodności i wiarygodności, których celem jest potwierdzenie informacji finansowej. Audytor nie tylko pozyskuje te informacje, dokonuje także ich analizy posiłkując się zawodowym sceptycyzmem.

Ta niezależność osądu służy nie tylko podstawowym celom badania, stanowić może inicjację zmian w organizacji i zarządzaniu przedsiębiorstwem. Praktyką audytora jest, że identyfikacja obecnego stanu w określonym obszarze działania spółki analizowana jest również pod kątem ryzyka spółki i ryzyka badania finansowego. W efekcie – właśnie komunikacja między organami spółki a audytorem pozwoli na wykorzystanie rekomendacji wpływających na zwiększenie efektywności zarządzania i wzrost wartości spółki.  Dotyczy to zarówno zagrożeń obciążających spółkę w związku z niedoskonałością np. systemów kontroli wewnętrznej (ryzyko defraudacji), systemów rachunkowości (ryzyko błędnej sprawozdawczości), ale też bardziej niebezpiecznych dla funkcjonowania jednostki ryzyka płynności – często będącego pokłosiem braku informacji o ryzykach kontroli i systemów rachunkowości.

Oczywistym jest przecież, że prawie wszystkie procedury związane z pozyskaniem kapitału poprzez IPO, czy też na rynku NewConnect, czy emisja instrumentów dłużnych, wymagają również prac audytorskich. Zauważone więc w procedurze badania sprawozdań zapotrzebowanie na kapitał i alternatywne źródła jego pozyskania mogą być więc tematem dyskusji pomiędzy organami spółki a audytorem. To samo dotyczy efektywności zarządzania majątkiem trwałym obrotowym, czy analizy zasadności inwestycji.

Rekomendacje audytora mogą służyć nie tylko optymalizacji zagrożeń, ale także wykorzystaniu szans poprzez zmiany utartych, dawno nieanalizowanych procesów biznesowych.